ఎవరికోసమే ఓ మోహశీల కదిలి వచ్చితివీ నిశీధి దారులలోన

　
ఎవరికోసమే ఓ మోహశీల కదిలి వచ్చితివీ నిశీధి దారులలోన
కాలి యందెలు ఘల్లు ఘల్లుమన నిశ్శబ్ద హృదయ గేహమ్ములోనికి

నిలిచి నిలిచి ఆలకించవె ప్రతిధ్వనుల సవ్వడిన్
తెల్లవారులు తెలియరాని హృదయ తంత్రుల యలికిడిన్

గూడు కట్టిన ఊహలేవో మంచు తెమ్మరలై కురిసినవి
కాలి యడుగులు కందకుండ పుడమిపైన నీ దారుల

నీవు నడచెడి బాటలెల్ల మనసు విడిచిన పుష్ప పరాగమ్ములె
మదిన తలచిన కమ్ముకొను వాడిపోని స్నేహ సుగంధమ్ములె
　
సందె వేళల పూలరేకులు వేడిగాలికి రాలుతుండగ
కష్టపడ్డ మనసుకెల్ల వసంత గానమె నెమ్మలము

చాలు చాలు యా గులాబి ముళ్ళ కానుకలెల్ల
పూలదండలు కట్టి కట్టుము నోరులేని శిలకును