5, డిసెంబర్ 2008, శుక్రవారం

తోటి మనిషి ఆవేదన!

నాకొచ్చిన ఒక మైల్ కి తెలుగు అనువాదం. * ( నక్షత్ర ) గుర్తున్నవి నా స్వంతం. ఇది ముంబై ఉగ్రవాద దాడి తరువాత సగటు భారతీయుని మనో భావాలకు అద్దం పడుతుంది.

"ఉగ్రవాది ని క్షమించడమా లేదా అనేది దేవునికి వదిలేద్దం.కానీ వాళ్ళకి దేవుని కలిసేందుకు నిర్ణీత సమయాన్ని నియంత్రించడము మా వంతు." (ఇండియన్ ఆర్మి)

* "ఆహ్వానము : ఈ రోజు రాత్రికి ప్రత్యేక విందు.
స్థలము: తాజ్,ముంబై.
దుస్తులు: చిల్లులబుల్లెట్ ప్రూఫ్, సైకిల్ హెల్మెట్.
ప్రత్యేక ఆకర్షణ: ఉగ్రవాదుల, మహరాష్ట్ర పోలీసుల ఫైర్ వర్క్స్, ఇంకా హిరో దర్శకులు. "

" టెర్రరిస్టులు పడవల ద్వారానే కాదు, ఓట్ల ద్వారా కూడా వస్తారు."

"నాకు క్రొవ్వొత్తి వెలిగించి చనిపోయిన వాళ్ళ ఙ్ఞాపకాలను పూడ్చి పెట్టాలని లేదు.నా మనసు క్రోధం తో రగిలి పోతుంది.తాజ్ ముందు విజయ పతాక లేక జాతీయ జెండా ఆవిష్కరించాల్సిన కారణము ఒక్కటి కూడా లేదు."

"రాజ్ థాక్రే ఎక్కడ దాక్కున్నావు? నీ ముంబై ఇక్కడి కాని వాళ్ళతో ( స్థానికులు కాదు ) నిజంగా యుద్ధము చేస్తుంది."

* "ఉగ్రవాదులు ప్రజల కళ్ళు తెరిపించారు.వ్యవస్థ కళ్ళు కాదు. వ్యవస్థ రాజకీయ నీడలో నిద్రమత్తుతో ఇంకా జోగుతుంది."

* "మాకు నిద్రలేదు , కారణం ఎప్పుడు బాంబు పేలుతుందనో కాదు
నా స్థలం నాతమ్ముడు ఎక్కడ కబ్జా చెస్తాడో అని
నా ఇంటి ఆడపడుచు రాత్రి 9 అయినా ఇల్లు చేరలేదని
మా అబ్బాయి కాన్వెంట్ ఫీజు లక్ష అని
మా పాప బడి గోడలు ఎక్కడ కూలుతాయోఅని
ఆసుపత్రి లో ఆపరేషన్ తో అవయవాలు ఎక్కడ కొట్టేస్తరోనని

ఎంసెట్ పేపరు ఎక్కడ లికవుతుందో అని
రేపు మా పెద్దోడికి ఉద్యోగము వస్తుందో రాదో అని
మా పిల్ల పెళ్లి కి కట్నమెంతో అని.
నా పర్సు ఎవడు కొట్టేస్తాడో అని
నేను డబ్బు దాచిన బ్యాంకు ఎప్పుడు మునుగుతుందో అని.

దారిలో బస్సు ఎక్కడ తగలబెడ్తారో ఆని
ఈ సంవత్సర వినాయక చందా పట్టీ ఎంత వస్తుందో అని
రేపు కూలి దొరుకుద్దో లెదో అని
దొరికినా ఎన్ని రోజులో అని
నాకిచ్చే రూపాయి నిజమైందో కాదో అని.

ఇన్ని చిరుగుల గుడ్డ ముక్కతో రేపు ప్రపంచ దేశాలతో సహ పంక్తి భొజనము లో ఎలా కూర్చోవాలా అని? "

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

Comment Form